Από το άρθρο μου «Τι κι αν έφτασες πρώτος;» που δημοσιεύτηκε στο ΓΑΙΑ Stories στις 5-6-2022.

Μερικές φορές πρέπει να σε θέλει η τύχη. Ένα μεσημεράκι στις αρχές του Ιουνίου προσπαθούσα να φωτογραφίσω τις πεταλούδες γοητευμένος από τον ανάλαφρο χορό τους. Μετά από μεγάλη αναμονή επιτέλους μια Maniola Jurdina μου έκανε τη χάρη να σταθεί σχεδόν ακίνητη επάνω σε ένα άνθος. Έτοιμος να αποτυπώσω την εικόνα ώσπου ξαφνικά μια μέλισσα μπήκε με μεγάλη ταχύτητα στο κάδρο. Όταν έχεις εστιάσει στο δεξί τρίτο δεν περιμένεις ποτέ ότι κάτι θα συμβεί στο αριστερό.

Αποδείχθηκε ότι μια όχι και τόσο καινούργια μηχανή (η συγκεκριμένη είναι 16 ετών) σε συνδυασμό με έναν επίσης όχι καινούργιο φακό zoom 28-105 με f3.5-4.5 ήταν αρκετά για να αποδοθεί με ευκρίνεια η σκηνή.

Επειδή οι πεταλούδες φτερουγίζουν με μεγάλη ταχύτητα, είχα επιλέξει αρκετά μεγάλη ταχύτητα κλείστρου (1/1000=1 χιλιοστό του δευτερολέπτου), ώστε να «παγώσω» την κίνηση των φτερών της. Με εστιακή απόσταση 105 mm, δηλαδή στο μέγιστο που μπορεί να φτάσει ο συγκεκριμένος φακός, ένα διάφραγμα 8 είναι αρκετό για να έχουμε ικανοποιητικό βάθος πεδίου (για την πεταλούδα). Για να μπορέσουμε να έχουμε αυτό τον συνδυασμό ταχύτητας-διαφράγματος, από τη φωτομέτρηση προκύπτει ότι πρέπει να έχουμε την ευαισθησία σε ISO 800.

Έχοντας εστιάσει και φωτομετρήσει στο σημείο που βρίσκεται η πεταλούδα και έχοντας εξασφαλίσει ένα βάθος πεδίου ώστε να φαίνονται καθαρά τα φτερά της, το λουλούδι και τα φύλλα, συνέβη το αναπάντεχο: Η μέλισσα μπήκε στο κάδρο και βρέθηκε στο σωστό σημείο ακριβώς τη στιγμή που έγινε το κλικ. Θα έλεγα ότι μάλλον γνώριζε τους κανόνες της σύνθεσης αφού τοποθετήθηκε πολύ κοντά στο αριστερό τρίτο ενώ η απόσταση της από τον φακό ήταν ελάχιστα μεγαλύτερη από αυτή της πεταλούδας, με αποτέλεσμα να είναι λίγο θολή. Τόσο λίγο όμως που να φαίνονται τα χαρακτηριστικά της και τόσο θολή ώστε να αυτοχαρακτηρίζεται δεύτερο πλάνο. Ακόμα και το κλαδάκι που βρίσκεται στο βάθος αν και είναι εντελώς εκτός εστίασης, μας δίνει μια αίσθηση της τροχιάς που θα ακολουθήσει η μέλισσα μέχρι να φτάσει στο λουλούδι.

Η σύνθεση αποτελεί και μια εφαρμογή του κανόνα της διαγωνίου. Η εφαρμογή των κανόνων μπορεί να έχει στοιχειώδεις αποκλίσεις από την θεωρία. Η μέλισσα δεν βρίσκεται ούτε ακριβώς επάνω στο αριστερό τρίτο του κάδρου, αλλά ούτε και ακριβώς επάνω στη διαγώνιο. Βρίσκεται όμως πολύ κοντά ώστε να τηρείται η αρμονία της σύνθεσης.

Την ώρα της λήψης (αρχές Ιουνίου μεσημέρι περίπου 13.00) ο ήλιος βρισκόταν στο ψηλότερο σημείο του εντελώς απαλλαγμένου από σύννεφα ουρανού. Έτσι το φως ήταν δυνατό και διάχυτο δίνοντάς μας ένα λαμπερό, τρισδιάστατο αποτέλεσμα χωρίς ενοχλητικές σκιές ακόμα και στα εντελώς εκτός εστίασης σημεία του καδρου.

Το White Balance ήταν ρυθμισμένο για φως ημέρας, αλλά σε τέτοιες συνθήκες και η αυτόματη λειτουργία θα έφερνε το ίδιο ακριβώς θερμό αποτέλεσμα.

Φωτογραφίες – κείμενο: Μιχάλης Μαγνήσαλης

Κάνετε την εγγραφή σας στο Blog μας δίνοντας μόνο το email σας για να λαμβάνετε κάθε νέο άρθρο την ώρα που δημοσιεύεται κάνοντας κλικ εδώ.

– Η αναπαραγωγή, δημοσίευση, τροποποίηση, ή εκμετάλευση των φωτογραφιών, video, κειμένων και λογότυπων που περιλαμβάνονται στον παρόντα ιστότοπο για οποιαδήποτε χρήση προσωπική ή εμπορική χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια, απαγορεύται αυστηρά βάσει του Νόμου 2121/93 (όπως έχει τροποποιηθεί μέχρι σήμερα) και των διεθνών συμβάσεων περί προστασίας πνευματικών δικαιωμάτων.

• Facebook
• YouTube